Ponieważ wokół terapii Cranio Sacralnej (czaszkowo-krzyżowej) narosło wiele mitów, zwłaszcza w kontekście filozoficznym, chcielibyśmy przedstawić państwu czym z pewnością NIE JEST terapia CranioSacralna, przytaczając słowa lek.med.,osteopaty Piotra Godka, z przedmowy do wydania polskiego książki o terapii czaszkowo-krzyżowej pt. „Mądrość Ciała”.
Szanowni państwo w niniejszym artykule pragniemy przekierować państwa do cyklu artykułów (anglojęzycznych) na temat naukowych podstaw terapii CranioSacralnej Upledgera (terapii czaszkowo-krzyżowej).
Serdecznie zapraszamy do lektury.
Terapia manualna dysponuje szerokim i skutecznym wachlarzem technik leczniczych pomocnych w leczeniu bólów głowy, w tym migrenowych bólów głowy. Przed rozpoczęciem leczenia terapeuta powinien zawsze zbadać pacjenta (badanie manualne) w celu oceny zakresu możliwości leczenia manualnego i zlokalizowania tkanek / struktur objętych dysfunkcją, które będą poddane leczeniu. Etiologia bólów głowy jest bardzo zróżnicowana, dlatego należy pamiętać że w niektórych przypadkach występowania specyficznych objawów towarzyszących bólom głowy, rozpoczęcie leczenia powinno być poprzedzone wykonaniem badań obrazowych głowy (najczęściej badania TK lub RM).
Kolejnym rejonem w którym łączą się drogi lekarza dentysty oraz terapeuty CranioSacralnego (terapeuty manualnego) jest dysfunkcja stawów skroniowo-żuchwowych oraz jej leczenie.
Stawy skroniowo-żuchwowe m.in. z powodu swojego położenia w czaszce pełnią rolę głównych neurologicznych szlaków nerwowych dla funkcji ruchowych oraz czuciowych. Bliskość oczu, uszu, nosa, gardła, języka, zatok i kręgosłupa szyjnego stawia je pośród najbardziej istotnych stawów całego ciała. Ok. 38% wszystkich neurologicznych impulsów aferentnych (wstępujących w kierunku OUN) pochodzi z rejonu twarzy, ust oraz stawów skroniowo-żuchwowych. Ich budowa czyni je prawdopodobnie najbardziej wyspecjalizowanymi oraz złożonymi anatomicznie stawami ciała.
Rejon głowy jest zaopatrywany przez nerwy czaszkowe oraz nerwy rdzeniowe szyjne, które prowadzą włókna nerwowe czuciowe, ruchowe oraz autonomiczne. Zaburzenia wymienionych funkcji mogą wystąpić w sytuacji gdy struktury anatomiczne, pozostające we wzajemnej relacji z nerwami czaszkowymi nie są prawidłowo zbalansowane, nie znajdują się w równowadze. W dentystyce szczególnie istotne są nerwy czaszkowe V, VII, IX, X, XI i XII.
Anatomia dentystyczna ma znaczący wpływ na całościowe zdrowie pacjenta. Wady zgryzu, dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych itp., mogą sięgać w swojej etiologii daleko poza układ żucia / układ stomatognatyczny. Pacjenci często zgłaszają swoim lekarzom wiele „nie dentystycznych” objawów, które towarzyszą leczeniu ich dentystycznych zaburzeń.
Lekarze ortodonci oraz ich pacjenci często obserwują niepokojące zjawisko, które może występować po zakończeniu leczenia ortodontycznego przy pomocy różnego rodzaju aparatów ortodontycznych. Są to krótkotrwałe efekty leczenia wad zgryzu (również w przypadku zastosowania tzw. aparatów retencyjnych, po zakończeniu podstawowego leczenia ortodontycznego).
